آشنایی با انواع متغییرها

به نام خدا
آموزش پنجم
حال که اولین برنامه جاوای خود را نوشتیم و جمله In the Name of God را روی
صفحه مانیتور به نمایش در آوردیم نوبت به فراگیری Variable ها در زبان برنامه
نویسی جاوا می رسد. در واقع Variable ها یا متغییر ها عناصری در زبان برنامه نویسی
می باشند که می توانند داده را در خود ذخیره سازند. داده در یک Variable این قابلیت
را دارا است که در هر زمانی توسط برنامه نویس یا کاربر تغییر یابد و از همین رو است
که نام متغییر روی آن گذاشته شده است. برای درک بهتر متغییر ها می توانیم جایی در
حافظه کامپیوترمان را متصور شویم که یک Value در آن ذخیره می شود. حال اگر
Value جدیدی جایگزین Value قبلی شود، آن Value جدید جایگزین Value
قبلی در حافظه خواهد شد و ما به کلی Value قبلی را از دست خواهیم داد. همانطور
که قبالً هم توضیح داده شد برنامه های کامپیوتری به مجموعه ای از دستورات گفته می
شوند که با ترتیب خاصی یکی پس از دیگری اجرا می شوند. در حقیقت به هر خط از
کدی که ما می نویسیم که دربرگیرنده دستوری است یک Statement گفته می شود.
حال اگر یک Statement حاوی محاسبات ریاضیاتی باشد و بالتبع نتیجه ای را در بر
داشته باشد به آن Expression می گوییم)اگر توجه کرده باشید تا حد ممکن از ترجمه
اینگونه اصطالحات خودداری می کنیم چرا که به طور مثال دانستن معادل فارسی واژه
ای مثل Statement به معنی عبارت کمکی به تقویت مهارت ما در برنامه نویسی
نخواهد کرد.(
ما برای اینکه بتوانیم در زبان برنامه نویسی جاوا از متغییر ها استفاده کنیم می بایست سه
نکته را همواره مد نظر داشته باشیم: هر Variable یا متغییر شامل نوع متغییر، نام و مقدار دوره آموزش جاوا

متغییر می باشد. در واقع اگر متغییر ما هر یک از این سه مورد را نداشه باشد ما یک متغییر
ناقص ایجاد کرده ایم. نام هر متغییر واژه ای از جنس Identifier می باشد)برای آشنایی
با واژگان زبان برنامه نویسی جاوا به جلسه دوم آموزش مراجعه فرمایید(. برای درکبهتر
مفهوم متغییرها، در این جلسه یک برنامه جدید تحت عنوان Fifth Session خواهیم
ساخت. همانطور که در جلسه اول آموزش داده شد، یک برنامه جدید جاوا ایجاد کنید
و نام آن را Fifth Session بگذارید. حال یک فایل Class داخل آن ایجاد کرده و
نام آن را Variable بگذارید)الزم به ذکر است این اسامی دلخواه هستند فقط نکته ای
که الزم است مد نظر قرار داده شود این است که حرف اول نام Class به صورت بزرگ
نوشته شود(.
در واقع ما برای وارد کردن اطالعاتی از جنس اعداد صحیح داخل برنامه خود می توانیم
از یک متغییر از جنس int استفاده کنیم)الزم به ذکر است برای این نوع داده انواع
دیگری هم از متغییر ها وجود دارند که عبارتند از byte, short, long(. همچنین
برای ذخیره سازی اطالعاتی از جنس اعداد اعشاری از یک متغییر از جنس double
استفاده خواهیم کرد)لطفا به حروف بزرگ و کوچک واژگان int و double توجه
فرمایید چرا که قبالً هم گفته شد که زبان برنامه نویسی جاوا case-sensitive است یا
به عبارت دیگر به حروف بزرگ و کوچک حساس می باشد(. عالوه بر متغییر double
ما از متغییر float هم می توانیم استفاده کنیم با این تفاوت که دقت متغییر double به
مراتب بیشتر است. )الزم به ذکر است در این سری از آموزش ها برای اعداد صحیح و
اعشاری به ترتیب از متغییر های int و double استفاده خواهیم کرد(.
نکته ای که در مورد متغییرها می بایست مد نظر قرار داد این است که ما برای جلوگیری
از طوالنی شدن کد خود می توانیم متغییرها را با یکدیگر ادغام نماییم. اما در حین ادغام دوره آموزش جاوا

متغییر ها بایستی توجه داشته باشیم که نوع متغییرهایی که می خواهیم با یکدیگر ادغام
کنیم می بایست از یک جنس باشد. به طور مثال نمی توانیم یک متغییر از جنس int و
یک متغییر از جنس double را با یکدیگر ادغام کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
int apple= 8, banana = 10, orange= 12;
در مثال فوق ما سه متغییر از جنس int خواهیم داشت که مقادیر آن ها هم مشخص شده
است. چنانچه توجه کرده باشید در مثال فوق متغییر ها بوسیله کاما از یکدیگر جدا شده
اند و پس از آخرین متغییر یک عالمت ; قرار گرفته است.
حال زمان هایی در برنامه نویسی پیش خواهد آمد که ما نیاز داریم تا مقادیری از جنس
حرف یا کاراکتر را در یک متغییر ذخیره سازیم. برای این منظور می توانیم از متغییر
char استفاده کنیم. به منظور وارد کردن صرفاً یک کاراکتر یا یکسری از عالئم خاص
در برنامه خود ما می بایست از متغییر char استفاده کنیم. نکته ای که اینجا می بایست
حتماً مد نظر قرار داده شود این است که مقدار مد نظر برای این نوع متغییر حتماً می
بایست داخل عالمت های ‘ ‘ قرار گیرد)توجه داشته باشیم که برای نوشتن یک کلمه
که حاوی بیش از یک کاراکتر باشد بههیچ وجه نمی توان از متغییر char استفاده کنیم(.
پس از آشنایی با تعدادی از پرکاربرد ترین متغییر ها در زبان جاوا، این نکته را هم می
بایست مد نظر داشته باشیم که برای اختصاص دادن یک Value یا مقدار به هر متغییری
ما نیاز داریم تا از عالمت = پس از نام متغییر و قرار دادن عالمت ; در انتهای
Statement استفاده کنیم. گاهی اوقات در برنامه نویسی برای اندروید و یا
Desktop Application ما با شرایطی من جمله آیا کاربر رمز خود را صحیح وارد
کرده است؟ آیا کاربر دکمه را فشار داده است؟ و … رو به رو خواهیم شد. در واقع در
چنین شرایطی ما به برنامه خود می گوییم که آری رمز صحیح وارد شده و یا آری کاربر دوره آموزش جاوا

دکمه Enter را فشار داده است. در چنین شرایطی متغییری نیاز داریم تا true و یا
false بودن و به عبارتی درست یا اشتباه بودن یک رویداد را برای ما مشخص کند.
متغییری از جنس boolean دقیقاً این کار را برای ما انجام خواهد داد)نکته ای که در
اینجا می بایست مد نظر قرار داده شود این است که گرچه مقادیر این نوع متغییر true
و یا false هستند، اما ما این اجازه را نداریم تا همانند متغییر های char و String آن
ها را داخل عالمت های ‘ ‘ و یا ” ” قرار دهیم.(
یکی از بخش هایی که می تواند در برنامه نویسی به ما کمک کند، نحوه نام گذاری
Class ها، Method ها و Variable ها است. در این بخش راه کارهایی ارائه خواهد
شد که در نام گذاری متغییر ها می تواند اثر بخش باشد. هر متغییر نیاز دارد که یک نام
داشته باشد. حال این نام می بایست با یک حرف کوچک شروع شود. نام که ما برای
متغییر های خود انتخاب می کنیم بایستی مرتبط با اطالعاتی که قرار است در متغییر ما
ذخیره شود باشد. به طور مثال اگر قرار است که ما یک متغییری از جنس int ایجاد کنیم
که اطالعات مربوط به تعداد مسافرین یک هتل را در خود ذخیره سازد نوشتن یک
Statement مثل ;int people = 300 اصالً کار درستی نیست. درست است که
Compiler به هیچ وجه از ما ایرادی نمی گیرد، اما این در حالی است که نام people
که ما برای متغییر خود انتخاب کرده ایم توصیف کننده ماهیت متغییر نمی باشد. در
عوض نوشتن این Statement به صورت ;int guestNumber = 300 به مراتب
بهتر است چرا که این نام نشان دهنده اطالعاتی است که قرار است در برنامه خود ذخیره
سازیم. در نام گذاری اگر نامی که برای متغییر خود انتخاب می کنیم بیش از یک کلمه
باشد ما اجازه نداریم که از فاصله استفاده کنیم بلکه واژگان باید به یکدیگر چسبیده
باشند. حال اگر کلیه واژگان به یکدیگر چسبیده باشد خواندن آن ها به مراتب دشوار تر
از حالت معمولی خواهد بود. برای این منظور از واژه اول به بعد حرف اول کلیه واژگان دوره آموزش جاوا

را به صورت بزرگ می نویسیم که این کار خواندن نام متغییر ها را به مراتب آسان تر
خواهد ساخت. به طور مثال به جای نوشتن guestnumber می نویسیم
. guestNumber
نکته دیگری که در نام گذاری متغییر ها می بایست مد نظر قرار داده شود این است که
ما اجازه نداریم از عالئم punctuation مثل – و . و , در نام گذاری استفاده کنیم.
حال برای روشن شدن مطالب کلیه متغییر ها را در قالب یک مثال به صورت زیر نمایش
می دهیم:
class Variable {
int appleNumber = 100;
double moneyAmount = 22.3;
char letterName = ‘A’;
Boolean myBoolean = true;
}
در کد فوق مشاهده می کنیم که ما یک متغییر از جنس intداریم که برای ذخیره سازی
اعداد صحیح مورد استفاده قرار می گیرد. نام این متغییر appleNumber است به معنی
تعداد سیب و مقدار آن 100 است. توجه داشته باشیم که مقداری که برای این متغییر در
نظر گرفته شده است پس از عالمت مساوی قرار گرفته و در انتهای این Statement
یک عالمت ; قرار گرفته است که به معنای پایان Statement می باشد)همانطور که
در نامه نگاری با گذاشتن نقطه جمله خود را به پایان می رسانیم در به پایان رساندن یک
Statement هم در زبان برنامه نویسی جاوا ما از عالمت ; استفاده می کنیم(. متغییر
دوم از جنس double است به عبارتی می تواند اعداد اعشاری را در خود جای دهد.
نامی که برای این متغییر در نظر گرفته شده است moneyAmount به معنای مقدار
پول است و Value اختصاص داده شده به آن هم 22.3 است. متغییر سومی که ما در
برنامه خود استفاده خواهیم کرد از جنس char است و به عبارت دیگر ما فقط و فقط دوره آموزش جاوا
کلیه حقوق متعلق به وب سایت نردبان است.
مدرس: بهزاد مرادی
Page
6
می توانیم یک حرف یا عالمت را در آن جای دهیم. نام این متغییر letterName یا
نام حرف است و مقدار آن حرف A است که داخل دو عالمت ‘ ‘ قرار گرفته است.
در نهایت یک متغییر از جنس boolean ایجاد می کنیم که نام آن myBoolean
است)خیلی تالش کردم یک نام معنی دار پیدا کنم متاسفانه چیزی به ذهنم نرسید. برنامه
نویسان عزیز می توانند هر نامی که برای ایشان ملموس تر است را انتخاب نمایند(.
مقداری که برای این متغییر انتخاب می کنیم true است. به عبارت دیگر هر کجای
برنامه که ما نام این متغییر را فرا بخواهیم، این هشدار را به برنامه خود می دهیم که این
متغییر true است. به خاطر داشته باشیم که برخالف متغییر های char و String متغییر
boolean مقدار خود را داخل عالمت های ‘ ‘ و ” ” قرار نمی دهد.
به طور خالصه در زبان برنامه نویسی جاوا هشت نوع متغییر اولیه Primitive Type
byte, short, int, long, float, double, char, از عبارتند که دارد وجود
boolean که از میان این هشت نوع متغییر، متغییرهای ,int, double, char
boolean از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند.
پس از آشنایی با متغییر های Primitive Type نوب به فراگیری اصول به کار گیری
String ها در زبان برنامه نویسی جاوا به منظور به نمایش درآوردن تعدادی کاراکتر
پشت سر هم یا به عبارت دیگر به نمایش درآوردن یک جمله روی مانیتور می رسد که
در آموزش آتی به طور مفصل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

منبع:وب سایت نردبان
مدرس: بهزاد مرادی